نواک سایت تخصصی حوزه برودکست
مترجم: حدیثه کیادربندسری
در ۲۸ فوریه ۲۰۱۹ همایش فوتبال (Football Summit) در سالن اجتماعات استادیوم استاددو فرانس (Stade de France) شهر پاریس با عنوان «کلاس پیشرفته کارگردانی مسابقه» برگزار شد. سارا چیدل کارگردان باسابقه اسکای اسپورت انگلستان یکی از سخنرانان این همایش بود. او چهار روز قبل یعنی در ۲۴ فوریه فینال جام اتحادیه باشگاه های انگلستان (EFL Cup) را کارگردانی کرده بود. همان مسابقه ای که نتیجه اش به پنالتی های سرنوشت انجامید تا منچستر سیتی بتواند چلسی را شکست دهد و قهرمان شود. این همان مسابقه ای بود که در یک اتفاق عجیب، دروازه بان چلسی (کپا Kepa) از تعویض خودداری کرد و خشم مربیاش را برانگیخت. سارا چیدل در این مسابقه با یک تصمیم جسورانه برای اولین بار در تاریخ پوشش مسابقات فوتبال، زاویه دید بیننده تلویزیونی را در لحظه نواخته شدن ضربه پنالتی از دوربین ۱ به دوربین عنکبوتی (Spider cam) تغییر داد. چیدل چند ماه بعد یکی از کارگردانان جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۹ فرانسه بود.
در پایان این همایش، سارا چیدل یک مصاحبه ویدئویی با SVG انجام داد که توسط خانم حدیثه کیادربندسری به فارسی ترجمه شده است. احتمالاً چیدل در زمان انجام این مصاحبه نمی دانست که سه سال بعد به عنوان اولین کارگردان زن در جام جهانی مردان ۲۰۲۲ قطر حضور پیدا خواهد کرد.
س: در مورد نحوه انتخاب شما و دعوت به کار بگویید.
ج: من برای اسکای اسپورت کار میکنم. ما بازی های لیگ برتر انگلستان و اروپا را پوشش می دهیم. بله از فیفا تماس داشتم و از من برای جام جهانی فوتبال زنان فرانسه دعوت به همکاری کردند.
س: خیلی غافلگیر یا شوکه شدی؟
ج: من سالهاست که با اسکای اسپورت همین کار را انجام میدهم و اینکه یک خانم بودم، خب بله برایم شانس بزرگی بود.
س: کدام مسابقه را کارگردانی خواهید کرد؟
ج: احتمالاً مسابقات یک چهارم نهایی را پوشش می دهیم.
س: وقتی درباره کارگردانی جام جهانی حرف می زنیم، طبیعتاً ابعاد مسابقه بزرگ تر است و شما باید بی طرف باشید. تفاوت کارگردانی این مسابقات با کارگردانی لیگ برتر انگلیس برای شما در چیست؟
ج: خیلی مطمئن نیستم چون قبلاً این کار را نکرده ام. برای من تجربه کاملاً جدیدی است. هر تورنومنت و هر مسابقه شرایط خاص خودش را دارد. ممکن است مسابقه سطح پایین تر باشد یا یکی از مسابقات تعیین کننده یا حتی مسابقه فینال باشد. وقتی به قوانین فیفا می رسیم، با قوانین اسکای اسپورت برای پوشش لیگ برتر فرق میکند. اما به هر حال مسابقه، مسابقه است. هیچ فرقی نمی کند مسابقه بین چه تیم هایی است، اصول کاری تغییر نمی کند.
س: هر بار به صحبت از اهمیت بازی می رسیم، کارگردان ها از جواب دادن طفره می روند. توقع دارم از بزرگی و اهمیت یک مسابقه بگویند. اما در نهایت تمام تمرکز کارگردان روی جریان بازی است و اینکه داستان را چگونه روایت کند. چطور تمرکز خودت را هم در استفاده از ابزارهای فنی و هم روی بازی حفظ میکنی؟ آیا موقعیتی پیش آمده که حفظ تمرکز روی مسابقه برایت چالشی به وجود آورده باشد؟ مثلاً بخاطر اتفاقی در حاشیه بازی؟
ج: از نظر من یک جواب خوب به این سوال، این است که برای خودمان مشخص کنیم اساساً ماجرا چیست؟ تو باید مسابقه را دنبال کنی. تماشاگرانی در خانه هستند که می خواهند بدانند داستان چیست. باید بدانی آنها دوست دارند چه چیزی ببینند. هر حرکتی که میکنی، هر تکرار صحنه (حرکت آهسته)، هر تصمیمی که می گیری باید از خودت بپرسی: الان دارم چه چیزی را نشان می دهم؟ روز شنبه من کارگردانی یک مسابقه [فینال EFL Cup] را به عهده داشتم.مشکلی در حاشیه بازی داشتیم که مربی یکی از تیم ها با دروازه بان بحث می کرد و این تبدیل به یک داستان در دقایق پایانی وقت های اضافه شد.
دروازه بان راضی به تعویض نبود، در حالی که مربی می خواست او را از بازی بیرون بیاورد. تمام نگاه ها روی مربی و دروازه بان و به بحث میان آنها متمرکز شده بود. خیلی هیجان انگیز بود. اما به هر حال باید توجه خود را روی بازی متمرکز می کردیم، حتی اگر اتفاقی در حاشیه بازی در جریان بود.
س: در هر بازی معمولاً از چند دوربین استفاده می کنی؟
ج: بستگی به اهمیت مسابقه دارد. مثلاً در بازی های بزرگ مثل لیگ برتر ۲۰ دوربین و در مسابقات کوچک تر که پخش زنده ندارند، ۸ دوربین استفاده می کنیم.
س: خب پس برای جام جهانی بانوان ۲۱ دوربین دارید؟
ج: فکر نمیکنم این تعداد باشد. بنظرم ۱۴ تا باشد.
س: خیلی ها می گویند می خواهند کارگردان یا تهیه کننده بشوند و معمولاً نمی دانند از کجا باید شروع کنند. یک کم در مورد شغلت بگو و این که چطور کارگردان شدی؟ از زمان کودکی تصمیم داشتی کارگردان شوی؟
ج: راستش را بخواهید، نه! مادرم دوست داشت من در بانک کار کنم و من هم فکر می کردم سرنوشتم همانطور رقم بخورد. اما من همیشه به ورزش به ویژه به فوتبال عشق می ورزیدم. بنابراین برای کسب تجربه کاری به جاهای مختلف فرستاده شدم و اسکای اسپورت بی نظیر بود. به من پیشنهاد کار دادند. به لندن رفتم و از سال ۱۹۹۸ کارم را به عنوان دستیار شروع کردم و موفق شدم.
س: اگر آن زمان به شما می گفتند: «شما فقط دستیار خواهید بود. اگر دوست دارید بمانید و کار کنید وگرنه ما شغل دیگری نداریم.» چه می کردی؟
ج: راستش من همین که یک کار در زمینه ورزش پیدا کردم خوشحال بودم و هیچوقت به چیزی بیشتر از آن فکر نکردم. وقتی وارد کار می شوی موقعیت های دیگری پیش می آیند. شما دیگر جزیی از یک تیم هستید. کما اینکه خود من مدتی برای همه اعضای تیم چای آماده می کردم و بعد از آن راهم را ادامه دادم و کارگردان شدم. مدت کوتاهی بعد از آن راهم را به سمت فوتبال – کاری که از اول هدفم بود- ادامه دادم. بعد تصمیم بر این شد که من کارم را در قسمت پخش زنده بازی ها شروع کنم. جایی که دوربین ها را به هم کات میزنید. من خیلی خیلی بیشتر به کارگردانی علاقه داشتم تا به تهیه کنندگی. جاهایی به دوراهی می رسید، ولی این مسیری بود که می خواستم بروم.
س: آیا پیش آمده قدمی بردارید که برایتان دلهره آور باشد؟ مثلاً مطمئن نباشید از پس کاری برمی آیید یا نه یا مثلاً بگویید مجبورم این کار را بکنم چون خودم خواستم؟
ج: بله. …. اینکه کنترل همه کارها دست شما باشد چالش برانگیز است و الان شرایط عالی است.
س: حس شما موقع نشستن روی صندلی کارگردانی چطور بود؟
ج: من در ابتدا مسئول هماهنگی نوارها بودم. باید نوارها را عوض می کردم و باید با کارگردان کار میکردم. در واقع من دستیار کارگردان بودم. یک روز موقعیتی پیش آمد که بین دو نیمه اجازه دادند چند دقیقه کارگردانی کنم. راستش خیلی این کار را دوست داشتم.
س: استرس داشتی؟
ج: حقیقتش را بگویم رئیس من تونی میلز، اصلاً به من نگفت قصد دارد این کار را به من بسپرد. بدون مقدمه به من گفت: «تو بشین و ادامه بده!» و من فرصت فکر کردن نداشتم. او هم احتمالاً بهترین کار را کرد چون اگر به آن فکر می کردم این کار را قبول نمی کردم.
س: پیشنهاد تو برای دانشجوها یا هر کسی که بخواهد وارد این رشته شود چیست؟ چون اینطور که پیداست برای ورود به این صنعت، تحصیلات دانشگاه نیاز نیست. توصیه تو به دیگرانی که می خواهند وارد این رشته شوند چیست؟ چطور می توانند وارد رشته تولید برنامه های ورزشی شوند؟
ج: بنظر من، مثل کاری که من کردم، ازهر موقعیتی که پیش آمد استفاده کنید. چون واقعا نمی دانید بعداً چه خواهد شد. همانطور که گفتید مدرک دانشگاهی من در رشته تاریخ است. هیچوقت فکر نمی کردم که وارد شغل کارگردانی شوم. دیگرآنکه عاشق باشید. عاشق کاری که انجام می دهید باشید. من خیلی خوش شانسم که عاشق شغلم هستم. هرگز شغلم را عوض نمی کنم. بنابراین به شغل تان بچسبید.
س: به عنوان کارگردان آیا تکنولوژی یا ابزاری هست که به طور خاص به آن علاقمند باشید؟ مثلاً نظر شما راجع به اچ دی آر چیست؟ یا حرکت خیلی آهسته؟
ج: من close cam و steady cam یعنی دوربین هایی را که به شما حس نزدیک بودن به زمین مسابقه میدهد، دوست دارم. ما برای ضربات پنالتی از اسپایدرکم استفاده کردیم که
بی نظیر بود. کاری کردیم که بیننده احساس کند خودش پشت ضربه پنالتی ایستاده است و در آنجا حضور دارد.
س: و دوربین را پشت زننده ضربه گذاشتید یا پشت دروازه؟
ج: پشت بازیکن و احساس می کردیم که ما هم در زمین هستیم و دروازه را به طور کامل می بینیم و انگار قرار بود ما هم همراه او ضربه را بزنیم. جالب اینجاست که بازخوردها به این زاویه جدید متفاوت بود. بعضی آن را دوست داشتند و بعضی دیگر تماشای زاویه ای که به آن عادت نداشتند را نمی پسندیدند. چون به طور معمول دوربین شماره یک در جریان بازی استفاده
می شود. بنابراین زاویه متفاوتی برای تماشای ضربات پنالتی بود. از دید من عالی بود. خیلی ها هم آن را پسندیدند و این تنوع دیدگاهها عالی بود.
س: خب از اسپایدر کم گفتیم. می دانم که NBA هم در پخش زنده بازی هایش از این دوربین استفاده می کند. چون مطالعاتی انجام دادند و اطلاعات شات ها را جمع آوری کردند و فهمیدند بلندترین ضربه حداکثر ۹-۸ متر بالا می رود. تا زمانی که از این ارتفاع بالاتر نرود خوب است. برداشت شما در رابطه با استفاده از اسپایدرکم در فوتبال چیست؟
ج: ما هم چنین قوانینی داریم. توپ در بلند ترین ضربه ها بیشتر از ۲۰ متر ارتفاع نمی گیرد. تیمی که ما داریم بی نظیر است. این برای ما پدیده جدیدی است. آخر هفته ها بعضی از این تصاویر را مرور می کنیم و دائم در حال یادگیری هستیم و اینکه بعضی نماهای اسپایدرکم برای استفاده عالی هستند و ما در این مورد خیلی هیجان زده ایم.
س: با اعضای تیم تان جلسه ای خواهید داشت؟ چطور برای مسابقات جام جهانی زنان آماده خواهید شد؟
ج: خب از من خواستند اعضای تیمم را خودم انتخاب کنم و این عالی است. من اسامی را دادم و با آنها تماس گرفتند. ما همچنان در حال گردآوری افراد تیم هستیم. طی ماههای آینده من جلسات توجیهی برگزار خواهم کرد که در مورد مسایل مختلف صحبت و آنها را جمع بندی کنیم.
س: خب من این روش را خیلی دوست دارم. آنها به کارگردان و اعضای تیم فرصت هماهنگی می دهند و تمام جریان یک هماهنگی یک تیم حرفه ای است که همه اعضا وظایفشان را
می دانند و هماهنگ با هم کار می کنند و مهم تر از آن به کار کردن با هم علاقه دارند.
ج: دقیقا! و کل ماجرا برای من و اعضای تیم تجربه جدیدی است. اما ما هر هفته روی آن کار می کنیم. همه برای یک هدف کار می کنیم.
صفحه ۶،نشریه تخصصی بسامد شماره ۱۳۲
